ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ

Τα αναπάντητα ερωτήματα

Το θέμα δεν είναι πια όπως εξελίχθηκε, ούτε ο ταραχοποιός του Παλαιού Φαλήρου ούτε ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως. Είναι τα ερωτήματα που έχουν ανακύψει και τα οποία δεν μπορεί να μείνουν αναπάντητα . Γιατί χειρότερο κι από το ίδιο το γεγονός της διωκτικής απραξίας της αστυνομίας είναι η ατμόσφαιρα ανυπαρξίας του κράτους που δημιουργείται.

Όσοι διαβάζουν «Το Βήμα» παρακολούθησαν τις τελευταίες μέρες μια ιστορία που ασφαλώς δεν έχει όμοια της σε οποιοδήποτε κράτος του κόσμου :

Την περασμένη Παρασκευή «Το Βήμα» έθεσε μερικά ερωτήματα για το ζήτημα «Τσιρώνη». Έγραψε ότι υπονομεύει την έννοια του κράτους το γεγονός ότι οι αρμόδιες αρχές επιτρέπουν στον ιδιότυπο αυτό γιατρό όχι μόνο να ζει υπό το κράτος ποινικής ασυλίας (αφού δικαστικές αποφάσεις σε βάρος του για αδικήματα του κοινού ποινικού νόμου παραμένουν ανεκτέλεστες), αλλά και να μεταβάλλεται σε ελευθέρως δρώντα, στην περιοχή του Παλαιού Φαλήρου, ελεύθερο σκοπευτή. Ονόμασε το διαμέρισμα του κράτος, έχει προσβάλλει ή καθημερινά προσβάλλει δέσμη από άρθρα του ποινικού νόμου, αλλά ο «πυροβολητής με την μπερέτα» έχει εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο.

Το ερώτημα που ανέκυπτε (και συνεχώς ανακύπτει) είναι αν κάτω από τέτοιες συνθήκες μπορεί να λέγεται ότι υπάρχει κράτος.

Την ίδια μέρα που το «Το Βήμα» έθετε το ερώτημα αυτό, ο υπουργός της Δημοσίας Τάξεως έδινε με επιστολή του μια απάντηση : Παραδεχόμενος τα πραγματικά περιστατικά, έλεγε ότι για να εκλείψει η πρωτοφανής παρανομία χρειάζεται άδεια του Εισαγγελέα – και «τέτοια άδεια μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί».

Ήταν φανερό από την επιστολή ότι ο κ.Μπάλκος καταλόγιζε ευθύνες στην εισαγγελική Αρχή και για τον λόγο αυτό «Το Βήμα» δημοσιεύοντας την επιστολή διετύπωσε δημόσιο ερώτημα προς τον αρμόδιο Εισαγγελέα.

Αυτό συνέβη το Σάββατο. Όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες της εφημερίδας, η απάντηση του Εισαγγελέα ήρθε γραπτή λίγες ώρες αργότερα. Δεν χρειάζεται να επαναλάβει κανείς τώρα όλα όσα αναφέρει για την υπόθεση ο Προϊστάμενος των Υπηρεσιών της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών.

Με δυο λόγια, ο Εισαγγελέας αποκαλύπτει : «Ότι όχι μια μόνο, αλλά πολλές φορές ζητήθηκε από την Αστυνομία να εκτελέσει τα εντάλματα που υπάρχουν σε βάρος του «πιστολέρο» του Παλαιού Φαλήρου, ότι έχει εγγράφως και από καιρό διατυπώσει την απορία του για την διωκτική απραξία των οργάνων της τάξεως και ότι όχι μόνο δεν ζητήθηκε από την Αστυνομία εισαγγελική συνδρομή αλλά και, όταν εγγράφως της προτάθηκε, η συνδρομή αυτή δεν έγινε δεκτή!

Είναι τέτοια η κατάσταση ώστε χθες το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως επέλεξε τη σιωπή… Ίσως διότι έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα η εντύπωση πως όλα τα αδικήματα έχουν στιγμιαία διάρκεια και όλα τα πολιτικά λάθη τα ξεχνούμε σύντομα. Μια τέτοια θεωρία μπορεί να εξηγεί τη σιωπή, αλλά…

…Αλλά το θέμα δεν είναι πια «ζήτημα Τσιρώνη», ούτε «υπόθεση Μπάλκου». Είναι ζήτημα πολιτικό, αφού θέτει ζήτημα αξιοπιστίας Υπουργού. Είναι ζήτημα κυβερνητικό, αφού στην Κυβέρνηση ανάγονται τελικά οι ευθύνες που δημόσια καταλογίζει ο Εισαγγελέας.
Τα ερωτήματα είναι πολλά και σύνθετα:

Υπάρχει νόμος για όλους η μόνο για όσους δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ένα πιστόλι και, βγαίνοντας στο μπαλκόνι τους, να ανακηρύξουν «κράτος» δικό τους;

Υπάρχει δημόσια τάξη και ασφάλεια για τους πολίτες ή είναι ενδεχόμενο αύριο περνώντας κάποιος από την περιοχή οπού αναπτύσσει την ένοπλη δράση του ο ελεύθερος σκοπευτής να βληθεί από την αδυσώπητη «μπερέτα»;

Υπάρχει, τέλος, κυβέρνηση με τόσο κύρος ώστε να αντέχει σε καταστάσεις τις οποίες μπορεί να δημιουργούν εισαγγελικές αποκαλύψεις, που μαρτυρούν, κατά τρόπο αυθεντικό, με έγγραφα στοιχειά, την ανυπαρξία του κράτους;

Στα ερωτήματα αυτά, η σιωπή των «αρχών» - εφόσον συνεχισθεί- δίνει τις πιο δυσοίωνες απαντήσεις.


το ΒΗΜΑ